Puttens Nieuwsblad 10 Mei 1946
De stille omgang
Halfstok hingen Vrijdagavond de vlaggen in onze dorpsstraten. Het was een teeken van rouw om hen die heengingen uit ons leven, slachtoffers van de duitsche terreur gedurende de oorlogsjaren. En dat zijn er velen in Putten.
Te kwart over zeven zou de stille omgang beginnen en reeds voor 7 uur verzamelden zich de menschen voor de kerk, bij het symbolische kruis van sparregroen, datdaar het voorig jaar was geplaatst door een onzer dorpsgenooten en nu steeds 
wordt vernieuwd.
Velen der aanwezigen droegen bloemen om die straks als een stille hulde neer te leggen bij het kruis of op de graven der beide kerkhoven. Bij de kerk werd het een ware bloemenschat.
Voorop in de stoet liepen de Burgemeester en Wethouders en daarna volgden de bewoners van het Grijze Huis, alle Oud Indische Militairen, die spontaan besloten deel te nemen aan deze plechtigheid.
15 kransen en bloemstukken werden door hen gelegd bij het kruis en op de graven.
Stille omgang. – De gedachten gingen terug naar de Octoberdagen van 1944, ze bepaalden zich op de kerkhoven bij de gedachtenis aan hen die vielen op het veld van eer of als slachtoffers van het verzet. We betreurenden onze doden en we eerden hunne nagedachtenis, maar toch ook de overtuiging plantte zich dieper in ons hart: ze zijn niet tevergeefs gestorven. De algemene begraafplaats werd het eerst door den zwijgende stoet bezocht. Daarna trok met terug naar de kerk, waar de klok luidde en alwaar gewacht werd op de eerste klokslag van 7 uur daarna werd het R.K Kerkhof bezocht en de beide graven aldaar getooid met bloemen.
Diep onder de indruk der plechtigheid begaven de menschen zich daarna naar hunne woningen.
De herinnering der bevrijding op Zaterdag ging voor Putten zonder openbare viering voorbij.